Definicja zdalnej techniki nauczania e-learning

e-Learning (z ang. electronic learning) jest to określenie stosowane do procedur nauczania wspartych przez szeroko pojęte technologie informatyczno-komunikacyjne (ICT). Samo pojęcie e-Learning funkcjonuje w wielu kontekstach i w rzeczywistości obejmuj szeroką gamę definicji. W ogólności można jednak przyjąć najbardziej popularną i aktualną definicję pojęcia  e-Learning jako dydaktyki wspartej przez technologie cyfrowe.
 
Systemy e-Learning są to systemy oparte na zdalnym nauczaniu realizowanym przy wykorzystaniu technologii ICT, w ogólności są to platformy informatyczne umożliwiające zdalne logowanie i pracę z dowolnego punktu dostępu do Internetu. Systemy e-Learning w zależności od zastosowanych technologii umożliwiają np.:
 
·         kontakt dydaktyka i słuchacza w trybie synchronicznym przy zastosowaniu transmisji audio-video
·         kontakt dydaktyka i słuchacza w trybie synchronicznym przy zastosowaniu transmisji audio
·         kontakt dydaktyka i słuchacza w trybie synchronicznym przy zastosowaniu form komunikacji tekstowych
·         kontakt dydaktyka i słuchacza w trybie asynchronicznym przy zastosowaniu transmisji audio-video
·         kontakt dydaktyka i słuchacza w trybie asynchronicznym przy zastosowaniu transmisji audio
·         kontakt dydaktyka i słuchacza w trybie asynchronicznym przy zastosowaniu form komunikacji tekstowych
W zależności od zawartości i przeznaczenia systemu e-Learning wykorzystuje się różne tryby oraz różne formy komunikacji. Należy podkreślić, że jednym z podstawowych założeń systemów e-Learning jest możliwość zrealizowania szkolenia, kursu czy nawet studiów bez fizycznej obecności w salach wykładowych, laboratoryjnych, ćwiczeniowych czy seminaryjnych. Systemy e-Learning oferujące procesy dydaktyczne w trybie asynchronicznym umożliwiają dostosowanie procesu nauczania do wymagań czasowych słuchacza, natomiast systemy w trybie synchronicznym wymagają systematyczności czasowej od słuchaczy, ale zapewniają obustronny kontakt dydaktyk-słuchacz w czasie rzeczywistym, co jest utrudnione w systemach trybu asynchronicznego. Podczas doboru odpowiedniego systemu e-Learning bazującego na danym trybie należy szczególnie rozważyć charakterystykę grupy docelowej. Odpowiednio określone wymagania grupy docelowej umożliwiają stworzenie środowiska nauczania charakteryzującego się wysoką efektywnością procesów dydaktycznych.

Podstawowym elementem systemu e-Learning jest jego zawartość (merytoryczna). Zawartości systemów e-Learning można podzielić na dwie grupy: na te, które służą wyłącznie przekazywaniu informacji słuchaczowi – są to zawartości oparte na informacji oraz na te, które umożliwiają słuchaczowi interaktywne współdziałanie z systemem w celu uzyskania różnorakich efektów – są to zawartości oparte na aktywnościach. Oczywiście w większości systemów e-Learning oba typy zawartości występują jednocześnie – np. istnieją aktywności, które wspomagają przekazywanie informacji.

Głównymi zadaniami systemów e-Learning jest prowadzenie i zapewnienie pomocy słuchaczom w realizacji różnych aktywności w ramach procesów dydaktycznych realizowanych przez system.

Jedną z bardzo istotnych zalet systemów e-Learning jest możliwość wielokrotnego wykorzystania zawartości merytorycznej systemu. Możliwe jest przenoszenie zawartości między systemami – zawartość systemu e-Learning może być stworzona w taki sposób by była oddzielnym obiektem od samego systemu udostępniającego tą zawartość. Taką metodologię tworzenia zawartości merytorycznej systemów e-Learning definiuje i specyfikuje model referencyjny, którego wykorzystanie prowadzi do zapewnienia interoperacyjności (możliwość współdzielenia, wykorzystywania i przetwarzania tych samych danych przez dwa lub większą liczbę różnych systemów informatycznych) systemu e-Learning, co prowadzi do wielu korzyści, np.:
 
·         możliwość integracji z innymi systemami e-Learning
·         możliwość integracji z systemami innego przeznaczenia (np. systemy informacyjne)
·         wysoka skalowalność systemu
·         możliwość łatwej modernizacji systemu pod kątem nowych technologii, standardów, itp.